De herfst is elk jaar een festijn voor wie kan genieten van de kleuren en geuren in het bos. 

Met mijn drone heb ik boven verschillende bossen gevlogen in het Meetjesland tijdens de herfst. Meestal werd ik aangenaam verrast door de intense kleuren van de boomkruinen. 

Dit is een foto van een deel van het Keigatbos in Lievegem, meer bepaald het Pasterhuyzekensbos.

Het Provinciaal domein Het Leen in Eeklo. 

De Vinderhoutse bossen in Lievegem. 

Het zonnebos in Sint-Laureins. 

De Meetjeslandkalender 2022 is terug te koop. De kalender toont de pracht van de Meetjeslandse natuur in al haar vormen doorheen de verschillende seizoenen. 

Graag wil ik van enkele foto's het verhaal achter de foto prijsgeven. 

De winterse foto met de putters op de kaardebol is genomen in mijn tuin. Jaarlijks groeien nogal wat kaardebollen in mijn tuin. Deze plant is een nectarplant bij uitstek. Tijdens de bloei in de zomer doen vele insecten zich tegoed aan de nectar. In het najaar worden de kaardebollen druk bezocht door putters of distelvinken vanwege de zaden. Vanaf november plaats ik een schuilhut tussen de kaardebollen. De vogels zijn eigenlijk niet zo schuw maar sowieso heb je een schuilthut nodig om de vogels van dichtbij te kunnen fotograferen zonder ze te verstoren. Wanneer er zich dan speciale omstandigheden voordoen, als bijvoorbeeld mooi licht of sneeuw of berijpte omstandigheden maak ik tijd vrij om vele uren te spenderen in de hut in de hoop enkele leuke foto's te kunnen maken. 

De onderwater foto van de gewone padden met het eisnoer heeft wel wat voeten in de aarde, of beter, in het water gehad. Een vriend heeft een waterdichte bak gemaakt die aan de bovenzijde open is waarin ik mijn toestel plaats en via een hoekzoeker of een kantelbaar scherm kan ik door de zoeker kijken terwijl ik in het water sta. Op de bak is een domelens gemonteerd, dit is een speciale lens die nodig is om onderwater foto's te kunnen maken. De bak wordt gevuld met lood en stenen zodat hij voor 3/4 onder water zit en op die manier verdwijnt ook de domelens onder water. Het is belangrijk om zeer stil te bewegen en dikwijls minuten te blijven stilstaan om te vermijden dat het water troebel wordt. Voor de rug is dit geen gezonde acttiviteit maar wanneer je het geluk hebt om plotseling parende padden voor de lens te krijgen met een eisnoer is de pijn vlug vergeten. 

De keizersmantel is gefotografeerd in de berm langs de hoofdweg van het Provinciaal domein Het Leen. Deze prachtige grote vlinders nemen in aantal toe de laatste jaren. Hun geliefkoosd terrein zijn vochtige bossen met vele viooltjes, het maarts viooltje is immers de waardplant. Eind juli is de beste periode om deze vlinder te fotograferen omdat dan de aantallen het hoogst zijn. Ze vliegen vooral op de klassieke nectarplanten zoals bijvoorbeeld kale jonker. Met een 180 mm macrolens hoef je niet zeer dicht bij de vlinder te komen om ze toch redelijk groot te kunnen afbeelden. Ik heb bewust gebruik gemaakt van de onscherpe bloem op de voorgrond om alle aandacht aan de vlinder te geven. 

Voor kleine bloemen als het maarts viooltje moet je steeds op de buik en terwijl je kijkt door de camera zoek je een leuke achtergrond. Bij macro fotografie is de achtergrond eigenlijk net zo belangrijk als je onderwerp zelf. Door het lage standpunt heb je veel kans dat je achtergrond rustig wordt waardoor je het onderwerp accentueert.

De luchtfoto van de Grote - en Rode Geul in Assenede is gemaakt vanuit een ULM. Bij dit type ULM zit je achter de piloot, bovenaan is er de vleugel en achteraan de motor. Door het feit dat je in geen gesloten ruimte zit en de vleugel bovenaan is bevestigd, beschik je als fotograaf een prachtig zicht zowel links als rechts. Een nadeel is dat deze ULM zeer gevoelig zijn aan turbulentie. Tijdens de beste fotomomenten, bij zonsopkomst of avond is er meestal niet zoveel turbulentie. Mijn geliefkoosde lens is de 24-70 mm standaardlens voor luchtfotografie. 

De kalender kost 10 euro en is te koop op meer dan 20 plaatsen in het Meetjesland. De details vind je op www.NPMeetjesland.be/meetjeslandkalender. Met je aankoop steun je de Meetjeslandse Natuurpunt-afdelingen. 

Putters op kaardebol

Parende gewone padden

 Het maarts viooltje

De Grote - en Rode geul in Assenede.

Bulgarije, het gierenland van de Balkan, is eigenlijk een zeer recent gebeuren. In 1979 was er nog 1 koppel vale gier in het Rodopi gebergte, enkele jaren later trof men 4 koppels vale gieren aan in de omgeving van Madjarovo. Dit was het sein om 3 belangrijke beschermingsmaatregelen te nemen, een voederplaats, anti-gifcampagne en bescherming van belangrijke gebieden. Ook werd een gierencentrum opgericht in Madjarovo. Op dit moment telt de vallei van de Arda rivier in het Rodopi gebergte 112 broedparen van vale gieren en enkele tientallen broedparen van aasgieren In totaal zijn er ongeveer nu een 400 vale gieren in het Rodopi gebergte, in dit aantal worden ook de jonge vogels die nog niet geslachtsrijp zijn meegeteld.

Op enkele andere plaatsen in Bulgarije werden vale gieren terug geïntroduceerd, zoals in het Balkan gebergte, Kotel en Vratsa, en in het Zuidwesten, de Kresna kloof. Het FWFF, Fund For Wild Flora and Fauna is de drijvende kracht achter de introducties. Eerst heeft men maatregelen genomen om het illegale gebruik van gif te beperken. Herders en boeren verloren regelmatig dieren door predatie van de wolf, het FWFF compenseerde aanvankelijk de verliezen door schapen en geiten van hun eigen kudde te schenken. Men probeerde alles in het werk te stellen om het conflict tussen mens en wolf te verminderen, het doel van een vergiftigd karkas is om de wolf te doden maar de grootste slachtoffers zijn steeds de gieren. Een andere maatregel van FWFF was het schenken van Karakachan honden aan de herders om hun dieren te beschermen tegen predatoren wat ook een groot succes werd. Het succes van dit beschermingsprogramma van FWFF had ook internationaal een grote impact, en hiervoor kreeg het FWFF in 2007 de prestigieuze Whitley Award.

Recent is men ook gestart met de introductie van damherten in de Kresna kloof en het promoten van de shorthorn cow.  Extensieve begrazing is sowieso belangrijk in functie van het creëren van een mozaïek landschap maar op die manier wordt ook de prooidiversiteit van de wolf groter. De shorthorn cow wordt gepromoot omdat ze de reflex hebben bij gevaar, in een cirkel te staan omheen de jonge dieren waardoor het verlies door predatie van deze koe zeer beperkt is. 

Vanwege introductie werden in 2011 de eerste broedende vale gieren vastgesteld in de Kresna kloof. In 2017 was bijna de ganse kolonie vale gieren gedood door het eten van een vergiftigd karkas, 30 vogels stierven. Dit was een drama voor het team die reeds 20 jaar in de weer waren in de Kresna kloof. 

In Vratsa broeden nu ongeveer 25 paren vale gieren. Dit is  het resultaat van een samenwerking tussen het Fund For Wild Flora and Fauna, Green Balkan, Society for the Protection of Birds of Prey en het Vratsa Balkan Nature Park. 

In het Oostelijk deel van het Balkan gebergte broeden nu meer van 20 paren vale gieren en enkele paren aasgieren, maar het grote nieuws is dat in 2021 na 34 jaar uitgestorvan te zijn, het eerste koppel monniksgieren terug gebroed heeft en met succes een jong heeft grootgebracht. 

Een jakhals probeert slinks ook een stukje mee te graaien. 

Na het ontbijt zitten de vale gieren gedurende uren stil om zich heen te kijken. 

Een groep vale gieren staan klaar om zich tegoed te doen aan het karkas. 

Ik ben de baas. 

De Vinderhoutse bossen liggen op de grens tussen Gent ( Drongen, Mariakerke ) en het Meetjesland, Lievegem (Vinderhoute) en is één van de 4 groenpolen rond Gent. 

De bossen herbergen topnatuur doordat ze gelegen zijn in een natte moeraskalkdepressie. Na de laatste ijstijd ontstonden enkele grote ondiepe meren waarin vele kiezelwieren leefden. De skeletten van de kiezelwieren zijn de oorzaak van de kalkafzetting. Sedimenten werden verder afgezet zodat het gebied evolueerde naar een bos, welke de climaxvegetatie is van elk verlandingsproces. 

Het huidige bos is niet de oorspronkelijke climaxvegetatie, inmiddels werd het gebied ontgonnen. Op de Ferrariskaart ( 1771 - 1778 ) was de omgeving gekenmerkt door een groot graslandcomplex met hier en daar wat bos. 

Inmiddels zijn er gemarkeerde wandel - en fietsroutes aangelegd en er wordt gewerkt aan de verschillende toegangspoorten, Portaal Leeuwenhof, De Campagne en Claeys - Bouaaert.

Het is de bedoeling om een groenpool te ontwikkelen van 640 ha. met een mozaïek van bos en grasland. De volgende overheden en organisaties zijn betrokken bij de verdere ontwikkeling van het gebied, Natuurpunt Gent, Agentschap Natuur en Bos, stad Gent en de Vlaamse Landmaatschappij. 

Met dank aan Natuurpunt Gent. 

Het bos in de lente. 

Moerasbos

Meirebeek

Eenbes

Slanke sleutelloem

Slanke sleutelbloem

Oranjetipje

Terug van twee weken werkvakantie in Bulgarije. Behalve de regen waren de omstandigheden ideaal om in de tuinen te werken van de twee vakantiehuizen in het Noordoosten van Bulgarije. Tussen de werken door heb ik tijdens het ochtendgloren of in de schemering mijn foto - en natuurmomenten genomen. Aangenaam was het als je 's avonds vanop het terras even kan uitblazen en genieten van zingende nachtzwaluwen, nachtegalen en boomkikkers terwijl  ook de groen fluorescerende vuurvliegjes beginnen te vliegen.

Het landschap zag er nu opvallend groen uit, net zoals in België was de lente in Bulgarije ook zeer nat. Op zich geen erg, integendeel de laatste jaren is ook de verdroging in Zuidoost-Europa een thema geworden. 

De zoogdieren hut deed zijn naam terug alle eer aan. Driemaal heb ik plaats genomen in de hut en tweemaal was het bingo. Het landschap in de vallei van de foto hut stond nu in bloei en bijgevolg was ik zeer gemotiveerd om in dit kader dieren te fotograferen. De eerste avond in de hut zag ik voor het eerst 2 jakhalzen in de verte, omstreeks half 9. Enkele minuten later kwam er eentje van tussen het struikgewas terug tevoorschijn, een stuk dichter nu. Het dier had waarschijnlijk het vlees geroken dat ik klaargelegd had en inspecteerde op een zeer behoedzame wijze het terrein om uiteindelijk met het stuk vlees aan de haal te gaan. Ik had enkele opnames kunnen maken maar het kan natuurlijk altijd beter. Enkele dagen later was ik terug in de hut maar dan had ik niks gezien. De volgende ochtend in alle vroegte zat ik terug in de hut. Na een half uurtje zag ik iets bewegen tussen de struiken en opeens kwam een reegeit de helling afgedaald, hiervoor kom je niet naar Bulgarije maar altijd leuk om zo een dier in al zijn glorie te kunnen zien. Omstreeks 8u kwam er terug een jakhals in beeld, gedurende ongeveer 2 uur kon ik het dier regelmatig waarnemen en heb toen terug opnames kunnen maken met nu veel lagere iso waarden dan enkele avonden voorheen. Het moet gezegd, het is zeer comfortabel in die omstandigheden te fotografen met de systeemcamera omdat die helemaal geen lawaai maakt, dit was onder andere ook de reden waarom ik gedurende een lange tijd regelmatig het dier kon zien. Natuurlijk moet je stil zijn en je objectief traag bewegen. Wanneer het dier in de andere richting te zien is laat je het moment best passeren i.p.v van vlug je objectief te richten op het dier want dit kan nefast zijn voor je fotokansen van dat moment. Om bij het thema van de jakhals te blijven, deze week zag ik voor het eerste een jakhals tijdens het ontbijt in de tuin. Ook voor het eerst hoorde ik op misschien 10 meter van mij 2 grommende jakhalzen. Vanwege het dichte struikgewas kon ik de dieren niet zien en dit was in de omgeving van de foto hut met poel nabij het vakantiehuis. Twee jaar geleden heb ik jonge jakhalzen kunnen fotograferen vanuit de foto hut die kwamen drinken. Ik maak me sterk dat jakhalzen nu terug jongen hebben op de helling achter het vakantiehuis. Ik hoop de dieren nog te kunnen fotograferen in de loop van de zomer. 

Af en toe waren er stevige onweders in de namiddag of avond, de volgende ochtend zijn de valleien dikwijls gehuld in mist. Dit is het moment om vlinders te zoeken en te fotografen. Blauwtjes en phegeavlinders waren alom tegenwoordig. In die omstandigheden heb je de tijd om het juiste standpunt te zoeken en op die manier kan je creatief bezig zijn met je onderwerp. Ook zijn die omstandigheden ideaal om landschappen te fotograferen. In het Rusenski Lom natuurpark waan je je soms in één grote bloeiende rotstuin. 

Regelmatig ontdek ik nog nieuwe gebieden die ik graag deel met de gasten van de fotoreizen. Op die manier is ook geen enkele foto - of natuurreis dezelfde.  Dikwijls zijn die terreinen enkel te bereiken met een degelijke 4x4. De Landcruiser is bijgevolg het ideale transportmiddel om tijdens de fotoreizen ons te verplaatsen in dit onherbergzame gebied. De volgende fotoreis zal doorgaan van 13 september tot 20 september in samenwerking met Starling. Er zal aandacht zijn voor zowel macro, als landschap en wildlife. Voor meer info kan je me steeds een mail sturen Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.