Naar aanleiding van het voorstel om de jacht op de patrijs te stoppen, van enkele parlementsleden was er op dinsdag 13 oktober een hoorzitting in het Vlaams Parlement. Verschillende experten werden uitgenodigd, INBO Instituur voor Natuur en Bosonderzoek, Natuurpunt, Vogelbescherming Vlaanderen en Hubertus Vereniging Vlaanderen.

Iedereen was het eens dat de oorzaak van de achteruitgang te wijten is aan habitatverlies. De intensivering van de landbouw, ruilverkaveling en schaalvergroting hebben een kaalslag in het landschap veroorzaakt m.a.w. de verwoestijning van het Vlaams landelijk landschap. Ook het gebruik van pesticiden zijn nefast voor de patrijs. Een ideaal biotoop voor patrijzen is een landschap met weiland dat extensief begraasd wordt, bloemrijk hooiland en akkers welke doorkruist worden door onverharde veldwegen met brede bermen en heggen. De patrijs heeft nood aan schuilplaatsen, akkeronkruiden als voedsel en bloemrijke graslanden met veel insecten, insecten zijn het voedsel van de kuikens. 

Men heeft vastgesteld dat de achteruitgang begonnen is in de jaren 60. In Nederland schatte men het aantal broedkoppels in 1960 op 140 000, nu telt men nog 4000 broedkoppels. ( SOVON). In Vlaanderen zijn de cijfers gelijkaardig, alhoewel er een groot verschil is tussen de cijfers van de jachtsector en de cijfers van INBO. De jachtsector heeft recent 24 698 broedparen geteld in Vlaanderen, INBO telde 5000 broedparen. Wat wel duidelijk is dat er een spectaculaire achteruitgang is vastgesteld. 

In de omgeving van Veurne en Zelzate werden onlangs jagers betrapt die patrijzen uitzetten in functie van de jacht. Dit is een zeer spijtige en onverantwoorde actie van die jagers om terug meer kansen te maken om patrijzen te kunnen schieten. De bevoegde minister Demir heeft direct de jacht verboden in desbetreffende regio's, hopelijk zal men nu tweemaal nadenken vooraleer men nog patrijzen zal uitzetten. 

In het zog van de patrijs zijn ook vele andere akkervogels aan het verdwijnen als de geelgors, grauwe gors, veldleeuwerik, kievit, grauwe kiekendief, gele kwikstaart, kwartel ........

Alle experten zijn het ook eens om beschermende maatregelen te nemen door het landschap te herinrichten. Voor de jachtsector is predatiecontrole ook een belangrijke beschermingsmaatregel. Er worden reeds enkele jaren maatregelen genomen om het Vlaamse platteland natuurvriendelijker te maken, jaarlijks wordt er 14 000 000 € geïnvesteerd. Het grote probleem bij die huidige projecten is dat ze tijdelijk zijn. 

Persoonlijk denk ik dat het nodig is om te investeren in robuuste natuurgebieden met nieuwe akkernatuur met permanente structuren waarbij de focus ligt op natuur of biodiversiteit en waarbij landbouw en veeteelt ingezet worden als beheersmaatregel. In grotere natuurgebieden is er een groter ecologisch evenwicht dan in kleine natuurgebiedjes of postzegelnatuur met als gevolg dat de biodiversiteit alle kansen krijgt. 

En ja het is natuurlijk niet logisch dat een bedreigde vogelsoort nog kan bejaagd worden. 

Ongeveer 14 jaar terug had ik het geluk dat een koppel patrijzen broedde in mijn tuin, ik heb toen veel tijd besteed om de vogels te observeren en te fotograferen. 

Het mannetje van de patrijs is in de lente steeds op zijn hoede.

Begin juli kon ik regelmatig de kuikens van de patrijs waarnemen in mijn tuin. De kuikens eten vooral insecten, ook miereneieren zijn een belangrijke voedselbron. 

De oudervogels krabben de mierennesten open zodoende de eieren gemakkelijk te vinden zijn voor de kuikens. 

De kuikens groeien als kool, eind augustus zijn de jonge patrijzen bijna volgroeid. 

In de vroege lente kan je regelmatig de typische roep van de patrijs horen in de Meetjeslandse Polders.