In de tuin van het vakaniehuis Probuda staat een moerbeiboom. Dit is geen uitzondering in het noordoosten van Bulgarije. In de dorpen zijn moerbeibomen zeer algemeen. Het is een boom die goed gedijt in warme streken zoals Bulgarije. Van oorsprong is de moerbeiboom afkomstig uit Azië. Het zijn vooral de witte - en de zwarte moerbeibomen die in Bulgarije te vinden zijn. In de tuin is het een zwarte moerbei, aanvankelijk zijn de bessen zwart maar worden rood wanneer ze rijp zijn. 

De eerste bessen zijn rijp eind mei, maar op dat moment zijn er vele bessen nog niet rijp op eenzelfde boom dat maakt dat er gedurende enkele weken rijpe bessen te halen zijn op één en dezelfde boom. 

Op het nieuwe terras in de tuin heb ik een schuilhut geplaatst die een goed zicht gaf op de moerbeiboom. Aanvankelijk wou ik gewoon observeren welke soorten vogels zich tegoed deden aan de bessen en tegelijkertijd wou ik checken of er mogelijkheden waren om de vogels te fotograferen. Ik had wel een vermoeden dat de bessen in de smaak vallen bij vele vogels en zeker bij de wielewaal. Er broeden elk jaar 2 koppels wielewaal in de omgeving van de 2 vakantiehuizen en de wielewaal was tevens mijn grootste doelsoort op dat moment.

Tijdens het ochtendgloren en in de avonduren nam ik regelmatig plaats in de hut. De soorten die zich tegoed deden aan de bessen was toch wel de moeite,  merel, spreeuw, appelvink, kleine bonte specht, grote bonte specht, gaai en last but nog least de wielewaal. 

Tijdens de avonduren heb ik uiteindelijk de wielewaal kunnen fotograferen. Die avond zat ik nog maar 10 minuten in de hut en het mannetje kwam enkele bessen plukken. Gelukkig vloog hij niet direct weg nadat hij de eerste bes had geplukt en had ik even de tijd om de vogel te zoeken met de 600 mm. Het licht was goed, de zon was gefilterd door de licht bewolkte hemel. Uiteindelijk vloog het mannetje weg met een bes in zijn bek om zijn jongen te voeden. Over de wielewaal gesproken, een vriend van mij die ook in het dorp verbllijft heeft een vijgenboom in zijn tuin. Bijna gans de maand augustus kwamen wielewalen dagelijks naar de vijgenboom om zich te goed te doen aan de vijgen. Soms zaten ze wel met 5 vogels tegelijk in de vijgenstruik. In de tuin van het vakantiehuis staan ook 2 vijgenstruiken die nog verder moeten groeien. Ik maak me sterk dat ik ook zal kunnen genieten de komende jaren van een wielewaal show in mijn tuin.  

De moerbei bessen, de rote bes is rijp. 

Het mannetje van de wielewaal met een bes van de moerbei. 

Onlangs op 16 juli was het Wereld Slangendag ( World Snake Day ) omdat slangen meer respect en begrip verdienen. Deze diersoort is niet meteen de meest populaire, maar ze zijn natuurlijk belangrijk in de ecologische keten. 

In juni was ik getuige van een bijzonder moment met in de hoofdrol 2 kaspische toornslangen. Ik werd opgebeld door een bevriend Belgisch koppel met de melding dat er 2 slangen aan het paren waren in de tuin. Ik liet alles meteen vallen en in volle vaart reed ik naar het vakantiehuis van het Belgisch koppel. Aangekomen zag ik direct de 2 slangen in een soort gevecht. De slangen waren zeker 2 meter lang. Regelmatig richten de slangen zich op soms wel een meter hoog en de ene slang probeerde dan de andere slang neer te drukken. Ook beten ze regelmatig elkaar. Dit spektakel duurde wel 2 uur. 

Dit was een unieke situatie om dit gedrag te fotograferen, de slangen hadden trouwens helemaal geen oog voor mij en zo kon ik gemakkelijik de dieren fotograferen zonder ze te storen.

Na contact met een herpetoloog was het duidelijk dat dit geen paring was maar een territoriumgevecht tussen 2 mannetjes. 

De kaspische toornslang of pijlslang komt voor op het Balkan Schiereiland . Het vrouwtje legt meestal tussen de 6 en 17 eieren in juni. De jonge slangen sluipen in augustus uit het ei en zijn ongeveer 20 cm lang.  De kaspische toornslang voedt zich vooral met muizen en ratten, vogels en andere reptielen. De slang is niet giftig. 

Al jaren keek ik uit om deze exotisch ogende vogel te fotograferen. Een vijftal jaren geleden had ik een goeie locatie gevonden in het Natuurpark Rusenski Lom. Door een gebrek aan tijd heb ik geen foto's kunnen maken. Maar deze lente is het wel gelukt, nabij een zandafgraving waar ze graag broeden tussen die andere exotische vogel, de bijeneter. Meestal hebben ze vaste plaatsen waar ze even komen verpozen. Op veilige afstand heb ik toen mijn mobiel hutje neergezet op een mooie avond in mei. Af en toe toe kwamen ze even in de struik maar steeds zaten ze niet op de goeie plaats. In de loop van de avond werd het licht zachter en mooier en plots kwam het vrouwtje in het mooie licht, ook het mannetje kwam nog even langs. Dit was nog eens een moment om in te kaderen. 

Die scharrelaars zijn bijzondere vogels, ze krijsen soms voor dood, in vlucht komt de prachtige blauwe kleur tevoorschijn zeker bij het mannetje. Het is een holenbroeder die gretig gebruik maakt van de holen in zandafgravingen maar ze broeden ook in boomholtes en in nestkasten. Ze overwinteren in Afrika, vooral in zuidelijk Afrika onder andere in Botswana. Zo was er een vogel die met een gps was uitgerust waardoor men zijn trekroute kon volgen. De Italiaanse scharrelaar was in september vertrokken naar Afrika en toen hij in mei terug in zijn broedgebied aangekomen was had  hij maar liefst 19 000 km afgelegd. In één nacht had de vogel de Middelandse Zee overgestoken. 

Deze vogel is regelmatig waar te nemen in Bulgarije maar de aantallen zijn aan het afnemen. 

Het vrouwtje in het avondlicht

Het mannetje

Het was al een tijd geleden, ik denk meer dan een jaar, dat ik nog eens heb plaats genomen in de jakhalshut in de omgeving van mijn vakantiehuis in Bulgarije. 

Deze hut is gelegen in een verlaten vallei met uitzicht op een min of meer open terrein. Links is er de vallei die bebost is en rechts omhoog is het ook bebost. Het is een ideale plaats om zoogdieren te observeren en te fotograferen. Het is bij uitstek een hut om jakhals te fotograferen. Vorig jaar hebben de gasten bijna allemaal of allemaal de jakhals kunnen fotograferen, soms waren er zelfs 4 exemplaren te zien. Ik heb toen mijn beleid aangepast in functie van de rust. Ik liet om de 2 dagen 2 fotografen in de hut en niet elke dag zoals voorheen. Dit was blijkbaar een goeie beslissing want de jakhalzen waren telkens op de afspraak. 

Vorige week waren 2 gasten in het vakantiehuis en zouden ook dolgraag de jakhals fotograferen. Na een lange tijd niet gevoederd te hebben was het vlees al na 2 dagen verdwenen en dit was het sein om vol spanning terug de hut in te gaan. Bij het afhalen van de gasten waren ze dolenthousiast want na een half uur was de jakhals reeds te zien. Gedurende een uur was hij regelmatig te zien en kon men vele foto's maken. Ook het landschap is nu mooi getooid door de wilde bloemen die nu in bloei staan. 

Dit was voor mij ook de aanleiding om het na lange tijd nog eens te proberen en ja hoor, ook na ongeveer een half uur kwam de jakhals tevoorschijn. Steeds zeer op zijn hoede en zeer alert. Bij de minste onrust verdween hij in het struikgewas om later opnieuw tevoorschijn te komen op zoek naar het vlees. 

Het was een mooi getekend mannetje die regelmatig mijn richting uitkeek ondanks ik muisstil was en gebruik makend van een stille spiegelloze camera. Hoedanook moeten ze het toch beseffen dat er daar iets is dat misschien niet pluis is, waarschijnlijk door de geur. Regelmatig zie je de jakhalzen geurvlaggen opnemen. 

Dit was nog eens een jakhalsavond om in te kaderen.

Zilveren zwarte kraai

Op zaterdag 9 maart werden de prijzen uitgedeeld van de Lowland Photo Contest 2023, de meest prestigieuze natuurfotowedstrijd van de Lage Landen. Dit event vond plaats in het prachtig congrescentrum 't Kristalijn in Mol. 

Aan de wedstrijd hebben 343 fotografen deelgenomen en 4306 foto's werden ingezonden. De wedstrijd bestaat uit 9 categorieën. In de categorie "vogels" had ik een finalefoto die de tweede plaats of runner up heeft behaald. 

De foto is genomen op een weiland in het verlengde van mijn tuin. Op dat moment was ik bezig om buizerds te fotograferen. Het was mijn bedoeling om de buizerd in een lage vlucht frontaal te fotograferen wat mij uiteindelijk ook gelukt is. Tijdens de vele sessies in mijn fototentje kwamen ook andere aaseters langs, zo ook de zwarte kraai. Regelmatig deponeerde ik slachtafval. Die ochtend in februari had het gesneeuwd en al vroeg nam ik plaats in mijn hut. Warm aangekleed want ik zit meestal dubbel geplooid in mijn lage fototent in het gras omdat een laag standpunt aangewezen was. Met enige spanning zat ik te wachten in de hut omdat fotograferen in de sneeuw nog maar zelden voorkomt in de Lage Landen en dit kan bijzondere foto's opleveren. Op een gegeven moment begon het terug te sneeuwen en 2 zwarte kraaien hadden het vlees opgemerkt. Juist nog op tijd voordat het vlees terug verdween onder de verse sneeuw. Het sneeuwde zo hard dat alles verdween in de achtergrond behalve het silhouet van een knotwilg kon ik nog zien. De zwarte kraai zat plots op de perfecte plaats en dit was het moment om af te drukken. Op de foto kon men enkel de sneeuwvlokken zien in de silhouetten van de wilg en kraai, en dit beeld kon me wel bekoren. 

De eerste plaats in de categorie vogels was een prachtige foto van een drieteenstrandloper van Wim De Baets. Een bijzondere vermelding zijn de 6 finale foto's met een winner van Johan De Ridder. Uit alle winners wordt de Lowland Photographer of the year gekozen en dit is Luc Rooman geworden met een bijzonder knappe reeks foto's van een alpenwatersalamander. 

Met dank aan Landschap VZW voor de voortreffelijke organisatie. 

De Expo van de finalisten van de Lowland Photo Contest zijn nog te zien in 't Kristalijn op volgende dagen 16,17,23 en 24 maart van 13 u tot 17 u. link https://info.lowlandcontest.com/  En

Met dank aan www.buteophotogear.nl

NB nog op zoek naar een originele fotoreis in Bulgarije of naar een leuke vakantieplek in de natuur https://www.vakantiehuisbulgarije.be/ ? Stuur me gerust een mail voor meer info Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 

NB Iedereen is uitgenodigd op het fotocafé in het weekend van 13 en 14 april in Oude Abdij Drongen tussen 13u en 17u