Al jaren keek ik uit om deze exotisch ogende vogel te fotograferen. Een vijftal jaren geleden had ik een goeie locatie gevonden in het Natuurpark Rusenski Lom. Door een gebrek aan tijd heb ik geen foto's kunnen maken. Maar deze lente is het wel gelukt, nabij een zandafgraving waar ze graag broeden tussen die andere exotische vogel, de bijeneter. Meestal hebben ze vaste plaatsen waar ze even komen verpozen. Op veilige afstand heb ik toen mijn mobiel hutje neergezet op een mooie avond in mei. Af en toe toe kwamen ze even in de struik maar steeds zaten ze niet op de goeie plaats. In de loop van de avond werd het licht zachter en mooier en plots kwam het vrouwtje in het mooie licht, ook het mannetje kwam nog even langs. Dit was nog eens een moment om in te kaderen. 

Die scharrelaars zijn bijzondere vogels, ze krijsen soms voor dood, in vlucht komt de prachtige blauwe kleur tevoorschijn zeker bij het mannetje. Het is een holenbroeder die gretig gebruik maakt van de holen in zandafgravingen maar ze broeden ook in boomholtes en in nestkasten. Ze overwinteren in Afrika, vooral in zuidelijk Afrika onder andere in Botswana. Zo was er een vogel die met een gps was uitgerust waardoor men zijn trekroute kon volgen. De Italiaanse scharrelaar was in september vertrokken naar Afrika en toen hij in mei terug in zijn broedgebied aangekomen was had  hij maar liefst 19 000 km afgelegd. In één nacht had de vogel de Middelandse Zee overgestoken. 

Deze vogel is regelmatig waar te nemen in Bulgarije maar de aantallen zijn aan het afnemen. 

Het vrouwtje in het avondlicht

Het mannetje